Zijn vader wordt in 1945 opgepakt wegens een overval op een café op 13 februari 1945. Via Scheveningen zit hij van 7 tot 15 maart in kamp Amersfoort. In Neuengamme komt hij aan op 18 maart. Pieter komt om bij het bombardement op de Cap Arcona op 3 mei 1945 in de Lübeckerbucht bij Neustadt. Guus Haak is 8 jaar als zijn vader omkomt. Drie jaar lang wacht hij drie keer in de week op Hollands Spoor in de hoop dat zijn vader terugkomt. Zijn moeder heeft de zorg voor hem en zijn twee zussen. In 1949 trouwt ze met Jan Visbeen.
Guus begint te voetballen bij VCS. Als hij 16 jaar is speelt hij al in het 1e elftal.
In 1956 maakt hij de overstap naar ADO. Hij doet de onderhandelingen zelf. Hij is zo brutaal om 3500 gulden te vragen. ADO wil hem graag hebben en gaat in op zijn eis.
Hij is een technische verdediger. Hij is handig aan de bal. Hij kan zijn medespelers vrij voor de keeper zetten. Als hij met een vuile broek van het veld stapt, heeft hij de smoor in. Guus krijgt in zijn ADO-tijd te maken met de Oostenrijkse trainer Ernst Happel. Hij wordt geselecteerd voor allerlei vertegenwoordigende elftallen tot en met het Nederlands B-elftal. Alleen het echte Oranje wil maar niet lukken. Happel stoomt hem klaar voor het Nederlands elftal.
Als Guus 25 jaar is debuteert hij in het Nederlands elftal. Op 11 november 1962 is hij rechtsback in de wedstrijd tegen Zwitserland. Hij is de enige debutant in het team. De Zwitsers leggen het zwaartepunt van hun aanvallen op Guus Haak. Zij zien in hem de zwakke schakel. Maar dit is een misrekening. Hij laat zich niet van de wijs brengen door het veelvuldig switchen van Allemann en Vonlanthen. Nederland komt op een 1-0 voorsprong door een eigen doelpunt. Vlak voor rust scoort Zwitserland de gelijkmaker. Vonlanthen schiet de bal in de rechterhoek. Guus Haak schiet de bal van de doellijn. Helaas ziet de scheidsrechter een treffer. Uiteindelijk wordt de wedstrijd met 3-1 gewonnen. Guus Haak kan tevreden terugkijken op zijn debuut. Door zijn rustige en doortastende optreden maakt hij niet de indruk dat hij voor het eerst in Oranje staat.
Ook de volgende wedstrijden voldoet Guus aan de verwachtingen van bondscoach Elek Schwartz. Aan het eind van het seizoen 1962/1963 gaat Guus van ADO naar Feijenoord. De Rotterdamse club betaalt 175.000 gulden voor hem. Het is de duurste transfer tot dan toe in de Nederlandse voetbalgeschiedenis.
Aan het begin van het seizoen 1964/1965 krijgt het Nederlands elftal een nieuwe bondscoach. Elek Schwartz wordt vervangen door Denis Neville. Waar Guus onder Schwartz onbetwist de rechtsback is van Oranje, is hij dat niet vanzelfsprekend onder Neville. Hij begint dan ook de eerste twee interlands op de bank. In 1965 krijgt hij weer een kans. Zijn veertiende en laatste interland speelt hij op 7 april 1965 tegen Noord-Ierland (0-0). Hij speelt niet zijn beste wedstrijd.
Ondertussen speelt hij bij Feijenoord wekelijks zijn wedstrijden. In oktober 1965 scheurt hij zijn enkelbanden. Het duurt een paar maanden voor hij weer kan voetballen. Holland Sport heeft belangstelling maar trekt zich geschrokken terug als ze de vraagprijs horen: 125.000 gulden. Voor dit bedrag komt de 29-jarige speler niet weg. In juli 1966 tekent hij bij voor een jaar.
In het seizoen 1968/1969 wordt Feijenoord kampioen van Nederland. Feijenoord mag gaan voetballen in de Europa Cup I. De club trekt Ernst Happel aan als trainer. De combinatie Feijenoord-Happel blijkt een gelukkige. Feijenoord is de eerste Nederlandse club die de Europa Cup I wint.
Guus Haak heeft dit seizoen niet echt een basisplaats. Hij speelt wel enkele Europese wedstrijden door een blessure van Piet Romeijn. Tot de finale is hij de vaste rechtsback. Op 6 mei 1970 start Piet Romeijn in de basis. Guus Haak zit zich te verbijten op de bank. In de tweede helft van de verlenging mag hij eindelijk invallen.
Aan het eind van het seizoen gaat hij weg bij Feijenoord. Op 33-jarige leeftijd gaat hij naar Holland Sport dat nu maar 3000 gulden voor hem hoeft te betalen.
In de voorbereiding raakt hij zwaar geblesseerd aan de meniscus. Hij kan enkele weken niet voetballen. In november raakt hij weer geblesseerd aan zijn knie. Aan het eind van het seizoen besluit hij enigszins teleurgesteld te stoppen met betaald voetbal.
Haak gaat in 1971 voetballen bij de Rijswijkse Eerste Klasser RVC. Na dit seizoen vertrekt hij naar de Tweede Klasser NLS Bremah. De club promoveert naar de Eerste Klasse.
Na dit seizoen wordt Guus Haak trainer bij DHC. Hier blijft hij maar liefst 17 jaar. Onder zijn leiding wordt de Delftse club landskampioen bij de amateurs.
In 1990 wordt hij trainer van DSO uit Zoetermeer. Hier blijft hij tot 1997.
In 1998 gaat Haak naar SVV/SMC. Hier blijft hij maar een jaar.
Daarna wordt hij twee jaar hoofd Jeugdopleiding bij ADO Den Haag.
Statistisch overzicht
Loopbaan als speler
| Seizoen | Club |
|---|---|
| 1956-1957 | ADO |
| 1957-1958 | ADO |
| 1958-1959 | ADO |
| 1959-1960 | ADO |
| 1960-1961 | ADO |
| 1961-1962 | ADO |
| 1962-1963 | ADO |
| 1963-1964 | Feijenoord |
| 1964-1965 | Feijenoord |
| 1965-1966 | Feijenoord |
| 1966-1967 | Feijenoord |
| 1967-1968 | Feijenoord |
| 1968-1969 | Feijenoord |
| 1969-1970 | Feijenoord |
| 1970-1971 | Holland Sport |
Clubs als international: ADO (5) en Feijenoord (9)
| Nummer | Datum | Interland | Uitslag | Goals |
|---|---|---|---|---|
| 1 | 11-11-1962 | Nederland - Zwitserland | 3-1 | - |
| 2 | 03-03-1963 | Nederland - België | 0-1 | - |
| 3 | 31-03-1963 | Zwitserland - Nederland | 1-1 | - |
| 4 | 17-04-1963 | Nederland - Frankrijk | 1-0 | - |
| 5 | 02-05-1963 | Nederland - Brazilië | 1-0 | - |
| 6 | 11-09-1963 | Luxemburg - Nederland | 1-1 | - |
| 7 | 20-10-1963 | Nederland - België | 1-1 | - |
| 8 | 30-10-1963 | Nederland - Luxemburg | 1-2 | - |
| 9 | 22-03-1964 | België - Nederland | 0-0 | - |
| 10 | 12-04-1964 | Nederland - Oostenrijk | 1-1 | - |
| 11 | 29-04-1964 | Nederland - Zweden | 0-1 | - |
| 12 | 24-05-1964 | Nederland - Albanië | 2-0 | - |
| 13 | 26-01-1965 | Israël - Nederland | 0-1 | - |
| 14 | 07-04-1965 | Nederland – Noord-Ierland | 3-1 | - |
Meer lezen:
Egmond, Michel van. 100 jaar Feyenoord. (De Buitenspelers, 2008)
Hard Gras 44. Feyenoord wint de Wereldcup. (Nieuw Amsterdam, 2005)
Verheul, Leo. Jubileumboek Feyenoord. De top & flop 100. Sterren en miskopen volgens Johan Derksen, Henk Spaan & Hugo Borst. (Allround Mediaproducties, 2007)
Een leuke bijkomstigheid is dat Guus Haak familie blijkt te zijn van mijn vrouw.
Mijn vrouw is het achterkleinkind van zijn tante Cornelia Geertruida, de oudste zus van zijn moeder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten