In de Leeuwarder Courant van 2 maart 1891 staat bij de Burgerlijke Stand van Leeuwarden van 22 tot en met 28 februari alleen maar vermeld dat J. Bijvoet-Dijkstra is bevallen van een zoon.
Zijn vader, Willem Andries Cornelis Bijvoet, is werkzaam bij het personeel van de militaire administratie als 1e luitenant kwartiermeester. Deze functie oefent hij sinds 17 december 1884 in Leeuwarden uit. Ruim een jaar na de geboorte van hun zoon wordt het gezin overgeplaatst naar Den Haag. Hierna volgen nog vele plaatsen waaronder Breda en Arnhem.
Opleiding
Op 26 juli 1909 slaagt Arie aan de RHBS in Utrecht. Hij kiest net als zijn voorvaderen voor een militaire loopbaan. Zijn betovergrootvader heeft nog in het leger van Napoleon gediend, en daarmee heeft de traditionele beroepskeuze van militair haar intrede in de familie gedaan. In de Nederlandsche Staatscourant van vrijdag 13 augustus 1909, no. 188 staat dat A.R.C. Bijvoet in aanmerking komt voor plaatsing op de Koninklijke Militaire Academie in Breda. Op 20 september van dat jaar wordt hij ingedeeld bij de cavalerie.
Op 18 mei 1910 wordt bij bevorderd tot cadet-korporaal bij de infanterie.Op 15 mei 1911 wordt hij bevorderd tot sergeant-titulair. In de zomer wordt hij gedetacheerd in Doesburg. Een jaar later, op 2 juli 1912, slaagt hij voor het officiersexamen. Op 7 augustus 1912 verhuist hij als 2e luitenant Infanterie van Breda naar Bergen op Zoom bij het 3e regiment.
Voetbal
Ondertussen voetbalt Arie van 1907 tot 1910 bij de Utrechtse tweedeklasser Kampong. Daarna speelt hij van 1910 tot 1912 bij Velocitas (of de Cadettenvereniging Velocitas Breda). Dit is de club van de infanterie. Hij valt op, want hij ontvangt een uitnodiging voor het zuidelijk elftal.
In het voetbalseizoen van 1912 gaat Arie voetballen bij de Dordrechtsche Football Club. DFC is van oudsher een heel deftige, elitaire club met een ballotagecommissie. In het seizoen 1912-1913 wordt DFC dan wel niet kampioen, maar toch beschouwd men de Dordtenaren als het beste clubteam van het land.
Het is in deze periode dat Arie Bijvoet ook zijn debuut voor het Oranjeteam maakt. Nadat het Nederlandse voetbal op 24 maart 1913 een bijzondere dag beleeft. Op Houtrust verslaat Oranje de Engelse (amateur)ploeg voor de eerste keer: 2-1. Arie speelt twee seizoenen bij DFC. Hierna maakt hij zijn overgang naar HFC, waar hij een paar seizoenen voor speelt. Daarna volgt nog een seizoen bij HVV.
Als we de geschiedenis van het Nederlandse voetbal nagaan dan zien we dat de militairen in die geschiedenis een grote rol hebben gespeeld. Niet achter de bestuurstafel of als scheidsrechter, maar als voetballer. In de begintijd van het Nederlandse elftal staan veel militairen in de basis. Denk hierbij aan namen zoals Ben Stom, Guus Lutjens, Jan Akkersdijk, Eddy de Neve, Guus van Colenbrander Hecking en Fred van der Poel. Dit gegeven staat aan de basis van het idee om een Nederlands Militair elftal te beginnen.
Voordat Arie Bijvoet zijn interland speelt is hij al een gewaardeerde kracht in het Militaire elftal van Nederland. Op 10 maart 1912 is zijn eerste wedstrijd tegen ’t Zesde. Deze gaat met 1-0 verloren. Bijvoet krijgt een grote kans maar schiet de bal over het doel van ‘t Zesde. De volgende wedstrijd is een week later op 17 maart 1912 tegen De Zwaluwen. Het militaire elftal verliest weer, nu met 4-2. Hierna volgt de eerste echte interland van het militaire elftal. De uitwedstrijd tegen België wordt op 27 maart 1912 met 2-1 gewonnen. Arie speelt een goede wedstrijd. Op 25 mei 1912 volgt de wedstrijd tussen Nederland en België (0-1). Arie speelt een onopvallende wedstrijd. Op 9 maart 1913 is de wedstrijd tussen het Militaire elftal en De Zwaluwen. Deze wedstrijd wordt met 4-1 gewonnen door de militairen.
Hierna volgt het echte Nederlandse elftal. Op 20 april 1913 staat de achttiende ontmoeting tussen Nederland en België op het programma. Deze keer is het terrein van ZAC aan de Zwolse Veerallee aangewezen voor de ontmoeting. De wedstrijd eindigt in 2-4.
Ten opzichte van de succesvolle wedstrijd tegen de Engelsen zijn er twee wijzigingen in het team. De HVV’ers Tonny Kessler en Dé Kessler zijn vervangen door de DFC’ers Nico Bouvy en Arie Bijvoet. De selectie van Bijvoet die dit jaar en voor DFC en voor De Zwaluwen zeer constant heeft gespeeld valt toe te juichen. De Zwaluwen is een westelijk selectieteam waarin spelers zijn opgenomen die wellicht in aanmerking kunnen komen voor het Nederlands elftal.
De beide DFC’ers hebben zich in een oefenwedstrijd op 3 maart 1913 tussen het Nederlands elftal en De Zwaluwen in de kijker gespeeld. Bouvy en Bijvoet behoren tot de beste spelers van het veld. De wedstrijd eindigt in 1-1.
Arie Bijvoet is 22 jaar als hij voor het eerst en het laatst in het Nederlands elftal is opgenomen. Onder luid applaus komen eerst de Belgen in rode trui en zwarte broek het veld op en daarna de Nederlanders in het oranje shirt met witte broek.
Hij is een technische linkshalf. Als plaatsvervanger van de verhinderde HVV’er Tonny Kessler treft hij het niet bij zijn interland. Volgens de meeste verslaggevers is het veld van ZAC veel te hobbelig. De bal springt steeds heen en weer en verandert steeds van richting. Er staat ook een hevige wind. Na twee minuten staat Nederland al met 0-1 achter. Bijvoet is heel enthousiast in zijn spel, maar speelt te onbesuisd en zonder overleg. Na een kleine 20 minuten wil hij de bal terugspelen op Göbel. Hij raakt de bal niet goed en deze verdwijnt over de achterlijn. Uit de hoekschop scoren de Belgen 0-2. Bijvoet is niet de enige die last heeft van ongemakken. Aan het eind van de wedstrijd heeft hij nog een goede redding, maar dan is de wedstrijd al met 2-4 verloren. Op het ongelijke veld zijn de fysiek wat zwaardere Belgen in het voordeel. Dat wordt tenminste door alle Hollandse spelers na de zeer teleurstellende uitslag gemeld. De Leeuwarder Courant noemt Bijvoet nog als een van de besten van de halflinie. De algehele indruk is dat Bijvoet het met zijn debuut slecht treft. Toch heeft hij af en toe wel staaltjes van goed spel laten zien, maar hij kan zich over het geheel genomen niet boven het middelmatige verheffen.
Midden v.l.n.r.: Arie Bijvoet, Joop Boutmy, Bok de Korver
Voor v.l.n.r: Piet van der Wolk, Willy Westra van Holthe, Huug de Groot, Jan Vos, Leo Bosschart, Nico Bouvij
De nationale sportpers is het met elkaar eens dat het nu maar eens moet zijn afgelopen met interlands buiten het westen van het land. Pas in 1971 zal Oranje weer eens buiten de Randstad voetballen.
Na zijn optreden in Oranje wordt hij nog eenmaal opgeroepen voor een oefenwedstrijd tussen Nederland en De Zwaluwen op 9 november 1913. In de tweede helft valt hij in voor Joop Boutmy. Het spel van het Nederlands elftal wordt iets beter maar blijft teleurstellend. Uiteindelijk wordt er gewonnen met 4-3.
Op 2 juni 1913 volgt een liefdadigheidswedstrijd tussen Sparta en de Rest van Nederland. Arie speelt voor laatstgenoemde die de wedstrijd winnend afsluit met 1-3.
Ondertussen blijft hij zijn wedstrijden spelen voor het Militaire elftal. Op 4 mei 1913 staat hij weer in de basis tegen de Belgen. Hij speelt een verdienstelijke wedstrijd die met 4-1 wordt gewonnen. Het is gelukt om ook eens interlands tegen een andere tegenstander te spelen. Op 28 januari 1914 is de eerste uitwedstrijd tegen Engeland in Aldershot. De wedstrijd wordt met 3-1 verloren.
Op zondag 15 februari 1914 speelt hij in Antwerpen tegen België (uitslag: 4-2). Volgens de pers is het een onverdiende nederlaag. Nederland is de betere partij, maar de Belgen winnen door hard en oneerlijk spel. Door twee fouten van Bijvoet scoren de Belgen twee keer. De Nederlandse militairen tonen echter fraaie staaltjes van tactisch voetbal. Het Nederlands elftal zal dan ook de handen vol krijgen als de vriendschappelijke wedstrijd op 8 maart 1914 word gespeeld. Wie een spannende wedstrijd verwacht komt deze middag bedrogen uit. Wat kan het het Haagse publiek schelen of de Oranjehemden of de blauwhemden de wedstrijd zou winnen. Voert Tony Kessler niet de militairen aan en speelt zijn broer Dé Kessler niet als middenvoor bij de tegenpartij? Noorduyn van HVV is oranjeman, zijn ploeggenoot De Serrière militair. Lotsy en Bouman van DFC spelen voor Nederland en Bijvoet van dezelfde club voor de militairen. De wedstrijd wordt uiteindelijk gewonnen door het Nederlands elftal met 4-2. Een week later, op 15 maart 1914 speelt het Militaire elftal in Den Haag tegen Engeland (uitslag: 2-1). Voor zover bekend is dit de laatste wedstrijd van Arie Bijvoet voor vertegenwoordigende elftallen.
Van Weel, v.d. Nagel, Verheyen, bijvoet, Kessler, Verwey, Oostenbroek, Kant, De Serrière, Dulfer, Van Breda Kolff
Nederlands-Indië
Op 8 maart 1919 vertrekt hij met SS “Jan Pieterszoon Coen” van Amsterdam naar Batavia via Suezkanaal. Zijn verblijf als militair in Nederlands-Indië duurt niet lang. Nog hetzelfde jaar of begin 1920 keert hij terug naar Nederland. Op 17 februari 1920 wordt Arie als 1e luitenant op non-activiteit van het wapen der infanterie in actieve dienst hersteld en ingedeeld bij het 13e regiment infanterie garnizoen Maastricht.
Op 23 november 1920 speelt hij nog een voetbalwedstrijd bij MVV. Zijn optreden maakt weinig indruk.
Een week later (30 november 1920) treedt hij in dienst als gegradueerd ambtenaar bij de Dienst Staatsspoor- en Tramwegen in Nederlands Indië. Twee dagen later wordt bekend gemaakt dat hij de actieve dienst binnenkort zal verlaten.
Op 19 januari 1921 wordt hij ter beschikking gesteld aan de Gouverneur-Generaal van Nederlands-Indië om daar te worden benoemd als gegradueerd ambtenaar. Vier maanden later, op 15 mei 1921 wordt hem eervol ontslag verleend uit de militaire dienst. Tot 20 juli 1922 wordt hij benoemd tot reserve 1e luitenant bij het 13e regiment infanterie.
Arie verricht goed werk bij de Staatsspoor- en Tramwegen. Op 30 juni 1925 wordt hij overgeplaatst als adjunct-inspecteur van de exploitatie van de Oosterlijnen naar de Westerlijnen. Op 30 juli 1927 wordt hij tijdelijk benoemd tot waarnemend inspecteur.
Tussen december 1927 en juli 1928 verblijven hij en zijn vrouw tijdelijk in Antwerpen. In Nederlands-Indië wordt hij tijdelijk benoemd tot waarnemend inspecteur bij de Staatsspoorwegen. Een maand later wordt hij bij de Westerlijnen geplaatst. In september 1930 wordt hij inspecteur.
In 1935 keert hij weer terug in Nederland.
Op 15 augustus 1936 wordt Arie Bijvoet als ambtenaar met buitenlands verlof, laatstelijk inspecteur bij de Staatsspoorwegen, op eigen verzoek, wegens volbrachte diensttijd, eervol en met recht op pensioen uit ’s Lands dienst ontslagen. Op 1 oktober 1936 is hij eervol ontslagen als Reserve 1e luitenant der Infanterie (van het KNIL).
Het voetbal blijkt nog steeds een belangrijke plaats in te nemen. In een ingezonden brief in het Vaderland, van 28 oktober 1938 geeft hij zijn mening over het voetbal.
Op 10 juni 1939 wordt Bijvoet voor 5 jaar benoemd als militair commissaris van het Nederlandse Rode Kruis.
Op 1 september 1943 wordt hij directeur van de VVV in Rotterdam. Hier neemt hij op 1 maart 1950 ontslag.
Arie is overleden op 12 november 1976 in Den Haag, 85 jaar oud.
Gezien de jonge leeftijd waarop Arie uit Leeuwarden vertrekt zal hij weinig tot geen banden met Friesland hebben gehad. Doordat zijn vader in Leeuwarden gelegerd is, is hij hier toevallig geboren. De enige band kan die aan moederskant zijn geweest.
Statistisch overzicht
Loopbaan als speler
| Seizoen | Club |
|---|---|
| 1907-1908 | Kampong |
| 1908-1909 | Kampong |
| 1909-1910 | Kampong |
| 1910-1911 | Velocitas Breda |
| 1911-1912 | Velocitas Breda |
| 1912-1913 | DFC |
| 1913-1914 | DFC |
| 1914-1915 | HFC |
| 1915-1916 | HVV |
| 1916-1917 | HVV |
| 1917-1918 | HVV |
| 1920 | MVV |
Club als international: DFC
| Nummer | Datum | Interland | Uitslag | Goals |
|---|---|---|---|---|
| 1 | 20-04-1913 | Nederland - België | 2-4 | - |
Militair elftal
| Nummer | Datum | Interland | Uitslag | Goals |
|---|---|---|---|---|
| 1 | 21-04-1912 | België - Nederland | 1-2 | - |
| 2 | 20-05-1912 | Nederland - België | 0-1 | - |
| 3 | 04-05-1913 | Nederland - België | 4-1 | - |
| 5 | 15-02-1914 | België - Nederland | 4-2 | - |
| 6 | 15-03-1914 | Nederland - Engeland | 2-1 | - |
Meer lezen over DFC:
Heijstek, Arie. DFC 1883-2008
Geen opmerkingen:
Een reactie posten