dinsdag 31 augustus 2010

International nummer 4 - Wim Lakenberg

Wilhelmus Albertus Theodorus Lakenberg is geboren op 19 april 1921 in Sneek als zoon van Albertus Theodorus Lakenberg en Geertruida de Jong. Wim Lakenberg is acht jaar als hij naar Nijmegen verhuist. Een jaar later wordt hij lid van NEC. Hij is pas vijftien als hij zijn debuut in het eerste elftal maakt.

Wim is een technische en veel scorende spits of binnenspeler. Tot halverwege de jaren 30 heeft de Nijmeegse volksclub weinig gepresteerd. Wim wordt gezien als het symbool van de opmars van de club. In 1936 promoveert NEC eindelijk naar de Eerste Klasse. Met NEC wordt hij in 1939, 1946 en 1947 kampioen van de Eerste Klasse Oost.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werkt hij op een kantoor waar de distributiebonnen worden verdeeld. Hij geniet hier van de status die hij dankzij NEC heeft.

Wim behoort tot de beste spitsen van Nederland. In 1946 wordt hij topscorer. Hij wordt uitgenodigd voor verschillende nationale jeugdelftallen.

Wim Lakenberg is de eerste speler van NEC die een uitnodiging krijgt voor het Nederlands elftal. Op 27 november 1946 is hij reserve in de met 8-2 verloren uitwedstrijd tegen Engeland.
Het is de Keuzecommissie duidelijk dat er iets moet veranderen binnen het Nederlandse elftal. Er wordt gekozen voor het stopper-spil-systeem. Oranje speelt voor het eerst op 7 april 1947 met dit systeem. De wedstrijd tegen België wordt met 2-1 gewonnen.
Wim maakt zijn debuut in deze wedstrijd op de voor hem onwennige rechtsbuitenplaats. Het commentaar van de verslaggevers is dat Lakenberg het meest uit de toon valt. Het enthousiasme en de goede wil is zeker aanwezig, maar de ideale rechtsbuiten is hij niet. Hij heeft het spel van Faas Wilkes niet door, hoewel die hem ook niet veel in het spel betrekt. Maar als rasbinnenspeler en spits kan hij de lust om naar het middenveld af te zakken niet bedwingen, zodat hij vaak niet op de vleugel te vinden is. Hij komt bijna niet aan de bal en de eerste corner die hij moet nemen wordt een vreselijke afzwaaier. Kortom, hij speelt zeer zwak en komt de eerste jaren niet meer in aanmerking voor het Nederlands elftal.

Staand v.l.n.r.: Gerrie Stroker, Piet Kraak, Hennie Mohring, Jeu van Bun, Arie de Vroet, Henk van der Linden
Knielend v.l.n.r: Wim Lakenberg, Faas Wilkes, Wim Roosen, Kees Rijvers en Ko Bergman.

ANP PHOTO G. V.D. WERFF

In 1948 is Blauw Wit er als de kippen bij om de 27-jarige speler in te lijven. Hij krijgt van de Amsterdamse club een baan aangeboden bij het technisch laboratorium van de KLM. Bij Blauw Wit speelt hij zich weer in de kijker bij de Keuzecommissie. In 1950 zit hij drie achtereenvolgende uitwedstrijden op de reservebank. Op 16 april 1950 tegen België (2-0 verloren), 8 juni 1950 tegen Zweden (4-1 verloren) en op 11 juni 1950 tegen Finland (4-1 verloren).

In juli 1950 kan hij kiezen tussen Nimes en Pro Patria. Pro Patria heeft grootse plannen om de top van de Italiaanse competitie te bestormen. Hij mag een proefwestrijd spelen bij de Italiaanse club en overtuigt de club daarin van zijn capaciteiten. Hij verzoekt de KNVB om overschrijving naar Italië. Hij is hiermee, na Faas Wilkes, de tweede Nederlander die betaald voetbal gaat spelen in Italië. Hij kiest voor Pro Patria uit Busto Arsizio in de buurt van Milaan. De club is kapitaalkrachtig door een paar rijke fabrikanten en kan daardoor het voor die tijd enorme bedrag aan handen (50.000 gulden) betalen. Hij krijgt bij Pro Patria 60.000 gulden handgeld plus een maandsalaris van 450 gulden, exclusief premies. Pro Patria draait een uitstekend seizoen en eindigt op een keurige tiende plaats.
De eigenaar van Pro Patria raakt echter in financiële problemen en Lakenberg wordt daarom in 1951 uitgeleend aan de zustervereniging FC Lugano in Zwitserland.
Daar lijkt hij een prachtig toekomst te hebben. De club doet hem een voorstel om voor drie seizoenen bij te tekenen. Daarna kan hij trainer worden. De FIFA-reglementen verbieden de Zwitserse clubs om meer dan twee buitenlandse spelers in dienst te nemen. Hierdoor komt ook aan dit avontuur een vroegtijdig einde.

In 1952, als hij 32 jaar is, keert hij terug naar Nederland en vraagt bij de KNVB toestemming om als amateur te mogen spelen. Maar de KNVB schorst hem voor tweeëneenhalf jaar, omdat hij voor prof heeft gespeeld en reclame heeft gemaakt voor horloges van Pontiac en zakdoeken. Ondertussen houdt hij zijn conditie op peil bij NEC. Na anderhalf jaar heeft het bestuur van DIO '30 uit Druten ervoor gezorgd dat de schorsing wordt opgeheven. Ze sturen krantenknipsels naar de KNVB waarin onder andere Abe Lenstra voetbalschoenen aanprijst. Als tegenprestatie voor de inzet van het DIO '30-bestuur wordt hij speler-trainer van vierde-klasser DIO '30.

Als in 1954 het betaalde voetbal in Nederland wordt ingevoerd wil NEC hem graag inlijven. In eerste instantie vraagt Lakenberg overschrijving aan, maar uiteindelijk kiest hij ervoor om bij DIO '30 te blijven.

Als speler-trainer weet hij DIO '30 in vier jaar tijd naar de Tweede Klasse te brengen. Het seizoen 1957/1958 is een van de succesvolste uit de DIO geschiedenis. Op 26 december 1957 moet DIO '30 een bekerwedstrijd spelen tegen NEC, de oude club van Wim Lakenberg. DIO '30 wint de wedstrijd met 5-2.

In 1958 wordt Lakenberg teruggehaald naar De Goffert. Trainer Groenendijk zoekt iemand met routine die de lijnen uit kan zetten in de aanval. De 37-jarige Lakenberg moet die man zijn. Hij blijkt echter over zijn hoogtepunt heen. De routinier heeft veel van zijn snelheid verloren. Oorspronkelijk aangetrokken als linksbinnen zakt hij geleidelijk terug naar het middenveld en wordt de verdedigende kanthalf. Geregeld wordt hij er door zijn directe tegenstanders uitgelopen. Op 20 september 1959 wordt hij het slachtoffer van de verjonging die coach Groenendijk doorvoert en verdwijnt uit de basis.

Hierna wordt Wim Lakenberg nog trainer van enkele amateurclubs, waaronder SDOO, Nijmeegse Boys en Roda '28.
Wim overlijdt op 19 mei 1991, 70 jaar oud.







Statistisch overzicht


Loopbaan als speler


Seizoen Club
1936-1937 NEC
1937-1938 NEC
1938-1939 NEC
1939-1940 NEC
1940-1941 NEC
1941-1942 NEC
1942-1943 NEC
1943-1944 NEC
1945-1946 NEC
1946-1947 NEC
1947-1948 NEC
1948-1949 Blauw Wit
1949-1950 Blauw Wit
1950-1951 Pro Patria
1951-1952 FC Lugano
1954-1955 DIO '30
1955-1956 DIO '30
1956-1957 DIO '30
1957-1958 DIO '30
1958-1959 NEC
1959-1960 NEC


Club als international: NEC


Nummer Datum Interland Uitslag Goals
1 07-04-1947 Nederland - België 2-1 -


Statistieken NEC (betaald voetbal)


Semi-interlands


NummerDatum InterlandUitslagGoals
119-10-1947Noord-Oost Frankrijk - Oost-Nederland5-1-




Meer lezen:


Nieuwenhof, Frans van den. Voetbalgeschiedenis deel 3 (Voetbal International, 2014)

2 opmerkingen: