Pieter Huistra begint zijn voetballoopbaan bij SC Joure en daarna Drachtster Boys. Pieter is een atletische speler met veel loopvermogen, goede techniek en een actie. Hij is een typische linksbuiten, een uitstervend ras.
Het oog van FC Groningen valt op de rasvoetballer en op zijn zeventiende maakt hij zijn debuut. Bij een zaalvoetbaltoernooi in de winterstop raakt hij geblesseerd aan zijn enkelbanden. In februari 1985 krijgt hij een operatie waarbij een pees vanuit zijn kuit in de gekwetste enkel wordt gezet. Het herstel gaat heel langzaam. Ondertussen haalt hij zijn VWO-diploma. Pas rond de winterstop begint hij weer te voetballen in het tweede. Het jaar daarop wordt bij verhuurd aan Veendam. Daar heeft hij een jaar gespeeld. Al met al is dit jaar een goede investering geweest. Hij moet veel onder druk voetballen. Hij heeft meer moeten verdedigen dan kunnen aanvallen.
Kees Rijvers, scout van FC Twente, is gecharmeerd van de frêle linksbuiten en haalt hem naar FC Twente. Deze overgang leidt bijna tot een arbitragezaak. Veendam besluit Huistra voor ƒ 150.000,- te kopen van FC Groningen. Hierna verkoopt Veendam hem direct door aan FC Twente.
Door zijn goede spel komt hij in beeld voor het Nederlands elftal. Pieter Huistra is 21 jaar als hij door bondscoach Libregts wordt geselecteerd voor Oranje. Libregts wil enkele oefenwedstrijden benutten om te experimenteren aan de linkerkant. Op 16 november 1988 maakt Huistra in Rome zijn debuut als linksbuiten tegen Italië.
Huistra begint totaal onbevangen aan de wedstrijd. Hij ontpopt zich als een perfecte solist. Hij zit goed in de wedstrijd. Bergomi begint tegenover hem. Na vijf minuten krijgt hij te maken met De Napoli en na de rust met Ferrara. Huistra verbruikt zijn energie voornamelijk in de eerste drie kwartier, omdat hij maar op een helft speeltijd heeft gerekend. Hij speelt uiteindelijk de hele wedstrijd. Vooral in de eerste helft levert hij enkele goede voorzetten af en hij krijgt ook zelf een paar kansen. Het is een mooie wedstrijd, waarin Oranje beslist de sterkere ploeg is, maar er wordt verloren met 1-0.
Maar Pieter Huistra heeft zijn naam gemaakt. Hij roept bij vlagen herinneringen op aan illustere voorgangers als Coen Moulijn, Piet Keizer en Rob Rensenbrink.
In Rome is Huistra de onbetwiste smaakmaker. Hier werkt hij samen met Rob Reekers aan de linkerkant. Nu wil Libregts wel eens zien hoe hij functioneert met Erwin Koeman in zijn rug. Als de samenwerking goed verloopt, kan Huistra wel eens een vaste waarde worden voor Oranje. Op 4 januari 1989 speelt Oranje in Tel Aviv tegen Israël. De wedstrijd is binnen 10 minuten al beslist toen Nederland 2 keer scoort. Van Loen maakt de 0-2 uit een voorzet van Huistra. De Fries heeft vooral in het eerste kwartier een paar aardige momenten, daarna is hij soms afwezig en speelt hij onzeker. Tien minuten na de rust moet Huistra zich laten vervangen wegens krampverschijnselen.
Ook in zijn volgende interland tegen de Sovjet-Unie trekt hij in het begin van de wedstrijd een paar keer de trukendoos open, maar valt hij in de tweede helft weer met krampverschijnselen uit. De bondscoach plaatst dan ook een paar kritische kanttekeningen bij de fysieke conditie van de aanvaller.
Links en rechts wordt er nu ook getwijfeld of Huistra wel de versterking is waarop PSV zit te wachten. PSV moet in 1989 de volgende stap in zijn carrière zijn, maar de onderhandelingen lopen vast op een onoverbrugbaar gat van ƒ 1,5 miljoen. Zeker met het oog op het naderende WK in Italië komt een overgang prima van pas.
Toch wordt hij geselecteerd voor de WK-kwalificatiewedstrijd. Huistra is in zijn vierde interland de vijfde Fries die een interland speelt tegen West-Duitsland. Abe Lenstra, Theo de Jong, Johan Zuidema en Piet Wildschut gaan hem voor. De laatste twee ook nog als speler van FC Twente. Oranje speelt een matige wedstrijd. Huistra heeft in deze wedstrijd teveel last van spanningen en komt totaal niet uit de verf. Hij heeft een paar aardige momenten, maar zakt na de rust toch terug. Hij komt niet aan zijn specialiteit, het buitenom passeren, toe. Hij wordt na 71 minuten vervangen door Eykelkamp. De wedstrijd eindigt in een gelukkig gelijkspel: 1-1.
In zijn vijfde interland tegen Finland op 31 mei 1989 staat Huistra reserve. Na 82 minuten vervangt hij Vanenburg. Libregts heeft er waarschijnlijk verstandiger aan gedaan als hij met Huistra was begonnen. Hij heeft de gave om buitenom te passeren en zodoende het speelveld breed te houden. De wedstrijd wordt vlak voor tijd gewonnen met 0-1.
De gehoopte transfer naar PSV komt er niet. Huistra raakt in een kleine depressie. Door een matige competitiestart wordt hij aanvankelijk niet geselecteerd voor een oefeninterland tegen Denemarken. Door allerlei afzeggingen moet hij zich alsnog bij de selectie voegen. Hij bekijkt de gehele wedstrijd vanaf de reservebank.
De vormcrisis houdt aan en ook de volgende interlands gaan aan Huistra voorbij. Voor de jubileumwedstrijd van de 100-jarige KNVB op 20 december 1989 tegen Brazilië wordt Huistra weer geselecteerd. Hij moet afzeggen wegens een liesbreuk. Dit blijkt tevens de laatste interland te zijn voor bondscoach Thijs Libregts. Onder interim-coach Nol de Ruiter en bondscoach Leo Beenhakker raakt hij zijn plek kwijt. Hij doet er alles aan om terug te komen. Dat lukt, hij zit bij de selectie van 25, maar helaas niet bij de laatste 22. Beenhakker neemt plotseling allemaal Ajacieden mee. Brian Roy gaat in zijn plaats. Het is een grote teleurstelling.
In september 1990 tekent Huistra een contract bij Glasgow Rangers. Voor slechts ƒ 950.000,- mag hij van FC Twente vertrekken. Alle thuiswedstrijden staat hij in de basis, in de uitwedstrijden begint hij meestal op de bank. Bondscoach Michels houdt Huistra wel in de gaten in het verre Schotland. Als Brian Roy afvalt voor de wedstrijd tegen Finland is Pieter Huistra zijn vervanger.
Eindelijk na bijna twee jaar staat Pieter Huistra op 17 april 1991 weer in de basis tegen Finland. Het gevaar komt in deze wedstrijd bijna uitsluitend van rechts. De oorzaak daarvan ligt niet zozeer bij Huistra, als wel bij Richard Witschge en Jerry de Jong, het tweetal achter hem. Huistra komt niet echt in zijn ritme. Wat wel blijkt is dat hij in Schotland een andere manier van voetballen heeft ontwikkeld. Een leuke bijkomstigheid is dat Ruud Gullit de 2-0 scoort uit een voorzet van Huistra. Pal daarop scoort hij zelf bijna, maar de Finse doelman slaat de bal in een reflex over de lat. De eindstand blijft 2-0.
De volgende interland is weer tegen Finland. Op 5 juni 1991 staat Huistra weer in de basis. Oranje krijgt heel veel kansen, maar weet tot de 60e minuut niet tot scoren te komen. Huistra speelt een onopvallende wedstrijd. In de 75e minuut wordt hij gewisseld voor Wim Kieft. In dit kwartier breekt Kieft ook nog zijn linkerarm. De wedstrijd eindigt in een gelijkspel: 1-1.
Huistra speelt zijn achtste en laatste interland op 11 september 1991 in Eindhoven. De tegenstander is Polen. Het is weer een slechte wedstrijd van Oranje. In de eerste helft zorgt alleen Huistra met enkele goede voorzetten voor gevaar, maar in de tweede helft is hij weer de pineut. In de 72e minuut wordt hij gewisseld voor Juul Ellerman. De wedstrijd eindigt uiteindelijk in 1-1.
Ook voor de volgende twee interlands, op 15 oktober 1991 tegen Portugal (1-0 winst) en op 4 december 1991 tegen Griekenland (0-2 winst) wordt Huistra geselecteerd. Maar Michels durft hem uit angst om te verliezen niet op te stellen.
Na deze interlands komt Huistra niet meer in beeld bij de bondscoach. Michels houdt vast aan een systeem met twee spitsen en in dat plaatje past Huistra niet. Hij overweegt in februari 1992 om tussentijds over te stappen naar FC Den Haag, om beter in beeld te blijven, maar verlengt uiteindelijk zijn contract bij Glasgow Rangers. Dus weer geen eindronde voor Pieter Huistra.
Bij Glasgow Rangers is hij volwassener in zijn spel geworden, maar de technicus die de serieuze competities van Europa wil ontdekken, blijkt in Schotland op een doodlopend spoor beland.
Na vier seizoenen verdwijnt hij als broodvoetballer naar Japan, waar hij twee jaar bij San Frecce Hiroshima speelt.
In zijn nadagen doet hij nog een seizoen FC Groningen aan, voordat hij bij Lierse SK gaat voetballen. Op het eind van zijn carrière krijgt hij problemen met zijn achillespees. Hij wordt geopereerd, maar het herstel duurt lang. Te lang voor Lierse SK. Zijn contract met Lierse loopt af. Hij heeft nog geprobeerd om enkele maanden bij RBC te revalideren. Hij is hier terechtgekomen, doordat hij het jaar daarvoor stage heeft gelopen voor de cursus Trainer/Coach 1.
Hij wordt min of meer gedwongen om op zijn 32e met voetbal te stoppen. Als hij 31 is heeft hij zijn laatste wedstrijd gespeeld. Als die achillespees beter was geweest, had hij zeker nog drie jaar kunnen voetballen. Nu heeft het wel geholpen om de voorbereidingstijd voor het trainerschap te verlengen.
Voetbal zal in ieder geval zijn leven blijven beheersen, want Huistra heeft duidelijk ambities om ooit trainer te worden van een betaald voetbalclub.
Na zijn carrière als speler is Huistra onder andere jeugdtrainer bij FC Groningen, trainer van het Nederlands elftal voor spelers tot 17 jaar en assistent-trainer bij Vitesse. In 2009 wordt hij trainer van Jong Ajax. In december 2009 wordt bekend dat Huistra voor twee seizoenen hoofdtrainer wordt van FC Groningen, de club waar hij ooit zijn voetballoopbaan begon. Eind november 2011 wordt het contract door de goede resultaten verlengd tot de zomer van 2013. Op 10 mei 2012 wordt Huistra wegens tegenvallende resultaten weggestuurd. Er is volgens FC Groningen te weinig houvast, geloof en vertrouwen dat Huistra de neerwaartse spiraal nog kan omkeren.
Op 30 mei 2012 wordt bekend dat hij de nieuwe trainer wordt van het net gedegradeerde De Graafschap. Op 24 december 2013 wordt hij vanwege tegenvallende resultaten ontslagen.
Op 3 december 2014 wordt bekend gemaakt dat Pieter Huistra een nieuwe baan heeft. Hij wordt technisch directeur bij de voetbalbond van Indonesië. Hij wil een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van het Indonesische voetbal.
Als rechtgeaarde Fries heeft hij nooit voor een Friese betaalde club gespeeld. Wie weet wordt hij ooit nog trainer van Cambuur of Heerenveen.
Portret van de trainer Huistra
Interview
Statistisch overzicht
Loopbaan als speler
| Seizoen | Club |
|---|---|
| 1984-1985 | FC Groningen |
| 1985-1986 | FC Groningen |
| 1986-1987 | Veendam |
| 1987-1988 | FC Twente |
| 1988-1989 | FC Twente |
| 1989-1990 | FC Twente |
| 1990-1991 | Glasgow Rangers |
| 1991-1992 | Glasgow Rangers |
| 1992-1993 | Glasgow Rangers |
| 1993-1994 | Glasgow Rangers |
| 1994-1995 | Glasgow Rangers |
| 1995-1996 | Sanfrecce Hiroshima |
| 1996-1997 | FC Groningen |
| 1997-1998 | Lierse SK |
| 1998-1999 | Lierse SK |
| 1999-2000 | Lierse SK |
| 2000-2001 | RBC |
Clubs als international: FC Twente (5) en Glasgow Rangers (3)
| Nummer | Datum | Interland | Uitslag | Goals |
|---|---|---|---|---|
| 1 | 16-11-1988 | Italië - Nederland | 1-0 | - |
| 2 | 04-01-1989 | Israël - Nederland | 0-2 | - |
| 3 | 22-03-1989 | Nederland - Sovjet-Unie | 2-0 | - |
| 4 | 26-04-1989 | Nederland - West-Duitsland | 2-2 | - |
| 5 | 31-05-1989 | Finland - Nederland | 0-1 | - |
| 6 | 17-04-1991 | Nederland - Finland | 2-0 | - |
| 7 | 05-06-1991 | Finland - Nederland | 1-1 | - |
| 8 | 11-09-1991 | Nederland - Polen | 1-1 | - |
Statistieken FC Groningen
Statistieken FC Twente
Meer lezen:
Eijsink, Gijs. De top 40 van FC Twente. 40 jaar FC Twente 1965-2005. (Elbertinck, 2005)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten