Hij woont tot zijn zevende in de Balistraat in Leeuwarden, vlakbij het stadion van de gelijknamige club. Zijn vader is kapper in Leeuwarden. Omdat hij weinig te doen heeft wordt hij trambestuurder in Amsterdam.
Als Theo 9 jaar is gaat hij bij Blauw Wit voetballen. Als ballenjongen van een jaar of twaalf kijkt hij naar de eerste elftalspelers van Blauw Wit hoe die een bal raken. Hoe ze precies gaan staan, op welke manier ze een achterzwaai maken. Zelf oefent hij altijd tegen een muurtje, links of rechts, dat maakt hem niet uit. Hij schiet altijd met de wreef. Het wordt een soort automatisme. Hij scoort regelmatig met een drop kick of vanuit de lucht. Hij bereikt het eerste elftal dat in de subtop van de Eerste Divisie meedraait.
Hij is bijna 23 jaar als Wiel Coerver hem in 1971 naar NEC haalt. Theo is een fysiek sterke, snelle en technische voetballer met een uitstekende traptechniek. Bovendien heeft hij een verwoestend schot. Hij heeft de echte kenmerken van een Fries: rustig, je in het begin niet teveel geven en proberen zo eerlijk mogelijk te zijn. Hij maakt zich altijd ondergeschikt. Hij mist de westerse brutaliteit om meer op te eisen.
Na twee seizoenen bij NEC volgt een periode van 6 jaar bij Feyenoord. Hier trekt hij de gaten voor Willem van Hanegem. Opstormend van het middenveld is Theo de Jong door niemand af te stoppen. Willem van Hanegem zei eens: ‘Als ik zijn kwaliteiten had, zou ik tot de besten van de wereld behoren.’
In het begin komt Theo bij Feyenoord niet erg uit de verf, omdat bij het uitverdedigen alle ballen over links gaan. Later speelt hij een grote rol op het middenveld en behaalt ook diverse successen. In 1974 wordt hij kampioen en wint de UEFA-cup en gaat hij mee naar het WK in West-Duitsland. Hij is daarmee de eerste Fries die daadwerkelijk meegaat naar een WK-eindronde.
Nog tijdens zijn NEC-tijd debuteert Theo de Jong in het Nederlands elftal. Op 16 februari 1972 speelt hij zijn eerste interland tegen Griekenland in Athene.
Hij speelt centraal op het middenveld tussen Johan Neeskens en Willem van Hanegem. De wedstrijd wordt met 0-5 gewonnen.
Tijdens zijn interlandperiode van 16 februari 1972 tot 9 oktober 1974 worden er 25 wedstrijden gespeeld. Theo de Jong heeft de pech dat in zijn generatie de sluwe Willem van Hanegem, de dynamische Johan Neeskens en de degelijke Wim Jansen het ideale middenveld vormen. Hierdoor komt hij niet verder dan 15 interlands, waarvan hij er 11 in de basis start.
Theo de Jong valt tijdens het WK in West-Duitsland in tegen Zweden, Bulgarije, Brazilië en West-Duitsland. De invalbeurt van drie minuten tegen de Bulgaren (4-1) levert hem in zijn tiende interland zelfs een van zijn drie Oranjetreffers op. Hij behoort bij de spelers die op 7 juli 1974 teleurgesteld van het veld lopen na de verloren WK-finale.
Zijn eerste doelpunt scoort hij in zijn derde interland. Deze wedstrijd wordt op 1 november 1972 in Rotterdam gespeeld tegen Noorwegen. Hij maakt het vijfde doelpunt in de wedstrijd die uiteindelijk met 9-0 wordt gewonnen. Zijn tweede treffer volgt in zijn 6e interland tegen Polen op 10 oktober 1973 in Rotterdam (1-1). Zijn derde treffer zoals al eerder genoemd tegen Bulgarije op 23 juni 1974.
Op 27 jarige leeftijd speelt hij op 9 oktober 1974 zijn laatste interland tegen Zwitserland, zoals altijd in een onopvallende stijl.
Na zijn Feyenoord-jaren volgen 5 seizoenen Roda JC. Waarna hij voor 2 jaar naar Seiko Hongkong gaat en zijn voetbal afbouwt in het seizoen 1983/84 bij FC Den Bosch.
Theo de Jong wordt na zijn actieve voetballoopbaan trainer bij onder meer FC Den Bosch, PEC Zwolle, Cambuur, Willem II en De Graafschap. Bij de meeste clubs wordt hij ontslagen. Hij is ook nog assistent-trainer van de nationale elftallen van China, Trinidad en Tobago en Kameroen.
Op 26 april 2010 wordt bekendgemaakt dat Theo de Jong het eerste elftal van Willem II door de play-offwedstrijden gaat leiden om degradatie naar de Eerste Divisie te voorkomen. Hij is zeer bekend met Willem II dat onder zijn leiding ooit op de derde plaats in de competitie stond. De laatste jaren is hij bij de club betrokken als scout. Na een zenuwslopende nacompetitie lukt het Willem II om in de Eredivisie te blijven.
Theo zegt zelf dat het feit dat hij in Friesland geboren is wel heeft meegespeeld. Zijn Friese natuur hindert hem om alles uit zijn carrière te halen. Het topjaar van Theo de Jong is 1974 met het landskampioenschap van Feyenoord, de winst van de UEFA-cup en zijn deelname aan het WK.
Feyenoord - FC Twente 3-2; Theo de Jong scoort 3e doelpunt
Theo de Jong vertelt over zijn trainersloopbaan
Statistisch overzicht
Loopbaan als speler
Seizoen | Club |
---|---|
1966-1967 | Blauw Wit |
1967-1968 | Blauw Wit |
1968-1969 | Blauw Wit |
1969-1970 | Blauw Wit |
1970-1971 | NEC |
1971-1972 | NEC |
1972-1973 | Feyenoord |
1973-1974 | Feyenoord |
1974-1975 | Feyenoord |
1975-1976 | Feyenoord |
1976-1977 | Feyenoord |
1977-1978 | Roda JC |
1978-1979 | Roda JC |
1979-1980 | Roda JC |
1980-1981 | Roda JC |
1981-1982 | Seiko Hongkong |
1982-1983 | Seiko Hongkong |
1983-1984 | FC Den Bosch |
Clubs als international: NEC (1) en Feyenoord (14)
Nummer | Datum | Interland | Uitslag | Goals |
---|---|---|---|---|
1 | 16-02-1972 | Griekenland - Nederland | 0-5 | - |
2 | 30-08-1972 | Tsjechoslowakije - Nederland | 1-2 | - |
3 | 01-11-1972 | Nederland - Noorwegen | 9-0 | 1 |
4 | 19-11-1972 | België - Nederland | 0-0 | - |
5 | 28-03-1973 | Oostenrijk - Nederland | 1-0 | - |
6 | 10-10-1973 | Nederland - Polen | 1-1 | 1 |
7 | 27-03-1974 | Nederland - Oostenrijk | 1-1 | - |
8 | 05-06-1974 | Nederland - Roemenië | 0-0 | - |
9 | 19-06-1974 | Nederland - Zweden | 0-0 | - |
10 | 23-06-1974 | Nederland - Bulgarije | 4-1 | 1 |
11 | 03-07-1974 | Nederland - Brazilië | 2-0 | - |
12 | 07-07-1974 | West-Duitsland - Nederland | 1-2 | - |
13 | 04-09-1974 | Zweden - Nederland | 1-5 | - |
14 | 25-09-1974 | Finland - Nederland | 1-3 | - |
15 | 09-10-1974 | Nederland - Zwitserland | 1-0 | - |
Statistieken NEC
Statistieken Roda JC
Meer lezen:
Egmond, Michel van. 100 jaar Feyenoord. (De Buitenspelers, 2008)
Herwaarden, Zeger van. Het Oranje WK-boek (Spectrum, 2010)
Kok, Auke. 1974. Wij waren de besten. (Rap, 2004)
Sierksma, Gerard & Redactie Elf Voetbal. Voetbal top 100. De 100 beste Nederlandse voetballers aller tijden. (Tirion Sport, 2010)
Verheul, Leo. Jubileumboek Feyenoord. De top & flop 100. Sterren en miskopen volgens Johan Derksen, Henk Spaan & Hugo Borst. (Allround Mediaproducties, 2007)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten